Allah, çıkaranlardan razı olsun mu, olsun!

Hak yerini bulsun mu, bulsun!

Zamanı çoktan gelmiş de geçiyordu.

Bilgisiyle, tecrübesiyle, yeteneğiyle ve en önemlisi edebiyle yok sayılanlara müjdeler olsun mu, olsun!

Endişelerim var tabii… Neden mi? Bizim memlekette bir şeyin nasıl sonuçlanacağı belli değildir. Biri ağır bir suç işlediğinde – katil de olsa – bir af kararı ile serbest bırakılabilir de bir kuru ekmek çalan başka biri, yıllarca demir parmaklıklar ardında kalabilir. Örneklerine pek çok kez tanık olduğumuz benzer durumların sayısı azımsanmayacak kadar çoktur üstelik. Bazen dikkatsizlikle bazen gerekçesi zayıf olsa da bir şekilde, hafifletilmiş bir sebeple gerçekleşebilirler. Hâl böyle olunca insan bir durup düşünüyor haliyle o iplikler pazarda mı kalacak, alıcı bulunup satılacak mı yoksa tezgâhın altına mı saklanacak diye…

Aman ha, ben memleketine âşık biriyim; sakın ola ki başka yerlere çekilmesin sözlerim. İşim suçlamak, çamur atmak değil, ispat etmek hiç değil ama gerekirse ispat için birkaç belgeye kolayca ulaşabilirim; herkes ulaşabilir. Benim işim tanıklık etmek ve sanat / edebiyat insanı kimliğimle daha iyisine daha güzeline kapılar açabilmek – yanlışa yanlış, doğruya doğru diyebilmek herkesin harcı değil bu yanardöner dünyada – bunu, herkes bir aklında tutsun isterim.

Çürümüşlüğün kokusundan sebep, yıllardır mide bulantısıyla yaşamaktan ve her fırsatta bu kokuşmuşluğu, usulünce anlatmaya çalışmaktan yorulmuştum. Kendimi korunaklı bölgede tutabilmemin sebebi sadece ahlaktır. Etik değerlerin esnek olduğu yerlerden uzak durmamdır. Her zaman dediğim gibi: Savaşta her şey mubahtır ama sanatta değildir. Şöhret için para için her şeyi göze aldın madem, ipliğin pazara çıktı mı, çıktı madem neyden utanıyorsun? Ya da nasıl utanmıyorsun hâlâ? Neyi savunuyorsun timsah gözyaşınla?

Biraz edep yahu!

Gerçi edep medep kalmadı ki, yakalanmış teknede meknede hem de kimlerle ama hepsi aynen devam yaptığı iş her ne ise…

Demeyin şunlara “Sanatçı,” kime diyeceğinizi ya öğrenin ya öğrenin! Ayrıca kime “Menajer,” kime “Kast Direktörü,” denir, bunu da öğrenin bir zahmet! Görevleri ayrıdır efendim, bunların… Her model, manken, güzellik yarışmalarının ilk üçü ya da dördü, neden oyunculuğa itiliyor ya da çekiliyor ki? Kim çıkardı bu âdeti bilmem. Oyunculuğu kıvıranı da gerçekten bir elin parmaklarını geçmez.

Global sanat yaşantısına bakıldığında, az ya da çok sayıda yaşanan bu tarz olaylar olduğunu unutmamak gerektiğinin altını çizmeliyim. Son yıllarda sanat; özellikle TV / Film sektörü kapsamında, fuhuş ve para aklama merkezi olarak kullanılması ivme kazandığı söylemleri dolaşmakta.

İpliği pazara çıkanlar sayesinde umarım, sektörde ciddi bir temizlik yaşanır. Kadın haklarıyla da konunun ilgisi yoktur; bu da akılda tutula!

Haydi, pazara!

Her yer iplik!

İplikler, ilmik.

Ucundan tutan, bırakmaya!