Bedenin perhizi, ruhun ise ziyafetidir.

Ramazan ayı geldiğinde, sofralarımıza bereket, gönüllerimize huzur, hayatımıza ise derin bir farkındalık gelir.

“Oruç, insanın kendisiyle yaptığı en derin yolculuktur.

Bu anlamda amaç yalnızca zahiri aç kalmak değil; sabretmeyi öğrenmek, nefsi terbiye etmek ve ruhumuzu olgunlaştırmak için bir fırsattır.

Ancak günümüzde orucun asıl ruhunu unutarak, sadece fiziksel bir ibadet olarak görenler de az değil.

Peki, oruç gerçekten ne için tutulur? Ve bu ibadetin özüne zarar veren hatalar nelerdir?

Oruç Açlıktan Öte Bir Yolculuk

İnsan, günlük hayatında birçok hazza kolayca ulaşabiliyor. Yeme içmeden teknolojiye, konfordan eğlenceye kadar her şey elimizin altında. Ancak oruç, bu rahatlığın içinde bir duraklama, bir içsel yolculuktur.

Açlıkla sınandığımız bu süreçte, sabretmeyi ve irademizi kontrol etmeyi öğreniriz. Mevlana’nın şu sözü de bunu çok güzel açıklar:

“Açlık, nefsin terbiyesidir; nefsini terbiye etmeyen, kendini bulamaz.”

Nefsimiz, bizi her zaman kolay olana, rahata yönlendiren bir güçtür. Oruç, bu gücü dizginlemeyi, kendimize hâkim olmayı ve iç disiplin kazanmayı öğretir. Ancak ne yazık ki, bazı hatalar orucun bu eğitim yönünü gölgeleyebiliyor.

Oruç Tutarken Yapılan Yanlışlar;

Açlıkla Sabırsızlaşmak: Oruç, yalnızca mideyi değil, dili ve kalbi de terbiye etmeli. Açlık bahanesiyle öfkelenmek, tartışmalara girmek, kalp kırmak orucun ruhuna aykırıdır.

İftarda ve Sahurda Aşırıya Kaçmak:

Gün boyu aç kalmanın ardından kendimizi yemekle ödüllendirmek, tıka basa yemek nefsimize yenilmekten başka bir şey değildir. Unutulmamalıdır ki, oruç israfı değil, şükrü öğretmelidir.

Sadece Aç Kalmayı Oruç Sanmak Oruç, kötü sözden, gıybetten, kötü düşüncelerden de sakınmayı gerektirir. Sadece aç kalarak bu ibadetin ruhunu tamamlamak mümkün değildir.

Oruç esnasında hareketsiz kalmak.

Bazı insanlar gün boyu uyuyarak veya neredeyse hiç hareket etmeyerek günü bitirir.Bu hem sağlık, hem kazanılan disiplin açısından doğru değildir.

Oruç, Bir Ahlak ve Sabır Eğitimidir.

Oruç, yalnızca bedeni değil, ruhu da eğitir. Aç kalmak, muhtaçların hâlini anlamaya ve birliğe vesile olur, paylaşma duygusunu artırır.

Eğer orucu sadece bir açlık süresi olarak görürsek, onun gerçek anlamını kaçırmış oluruz. Oruç, bir arınma ve nefsi terbiye etme yolculuğudur. Gerçek oruç, sadece mideyi değil, ruhu da doyuran oruçtur.

Bu Ramazan, kendimize şu soruyu soralım;

Biz gerçekten oruç tutuyor muyuz, yoksa sadece aç mı kalıyoruz?

Holistik Yaşam Danışmanı