İnsan kusurludur; kırılır, kırar, yanılır. Ve belki de bu yüzden, sevgi en çok affetmeyi bilenlerin kalbinde yaşar.
“Yüzde ısrar etme doksanda olur, İnsan dediğinde noksanda olur.” — Mevlana

Sevgi çoğu zaman bir duygudan ibaret sanılır; oysa sevgi bir seçimdir.
Birini sevmek, onun eksik yanlarını da görüp yine de kalbini açık tutabilmektir.
Hiçbir kalp affetmeden hafifleyemez ve bu “seni haklı buluyorum” demek değildir; “Artık bu acıyı taşımak istemiyorum.” demektir.

Bazen affetmek, karşımızdakine değil, kendi kalbimize verdiğimiz en büyük hediyedir.
Çünkü sevgi nefes almak ister. Öfke, kin, kırgınlık kalbin damarlarını tıkar.
Affetmeden sevmeye çalışmak, suyu kesilmiş bir çiçeği yaşatmaya benzer.

Oysa affetmek, yeniden sevmeye cesaret etmektir.
Ve bazen bu cesaret, “Seni seviyorum ama seninle yürümüyorum.” diyebilmenin yumuşak halidir.

Ve çoğu zaman kendimizi affetmeyi unuturuz. Sustuklarımız, söyleyemediklerimiz, yanlış seçimlerimiz için…
Kendini affetmeyen bir kalp, başkasını da tam sevemez.

Affetmek bir zayıflık değil, olgunluğun zarif halidir.
Geçmişi “hikâye”ye dönüştürebilmektir.
Kırıldığın halde kalbini kapatmamak, sevginin olgunlaşmış biçimidir.

Yıllarca affetmeden, öfke ve kırgınlıkla yaşayan insanlar aslında o duyguyu kendilerinde taşırlar.
Öfke, kalpte başlayan bedene yayılan bir yüktür.
Nefes daralır, yüz kasılır, omuzlar çöker.
Kalp sadece duygusal değil, fiziksel olarak da taş kesilir.
Oysa affetmek, kalbe yeniden yaşam enerjisi kazandırır.

Affetmek, sadece geçmişi bırakmak değil; ilahi bir dengeye güvenmektir.
Her şeyin bir nedeni olduğuna inanmak, adaleti bazen hayata, zamana ya da Yaradan’a teslim edebilmektir.
Kırgınlıkla yaşamak, geçmişe zincirlenmektir.
Oysa affetmek, zinciri kırmaktır.
Her affediş, kalbin hafiflemesidir.
Affetmek, başkasını değil, kendini özgürleştirmektir.

Gerçek sevgi, affetmeyi içinde taşır.
Çünkü sevgi, insanın hem kendine hem başkasına şefkatle bakabildiği tek yerdir.
Affetmek sevgiyi diri tutar; sevgi de insanı insan kılar.

Bugün affetmeyi seçiyorum, çünkü kalbimin özgür olmasını istiyorum.